Szlak rowerowy Czarno-Biały Śląsk

Szlak rowerowy Czarno-Biały Śląsk oznakowany jest kolorem zielonym i ma 31km długości. Rozpoczyna się w Lublińcu na granicy z wsią Sadów, skąd przez Hadrę i Koszęcin prowadzi do terenów leśnych za Kaletami. Szlak jest łatwy, ale niestety dość nudny i monotonnych. Mimo pięknych lasów Lublinieckich w okolicy prowadzi głównie po długich asfaltowych prostych. Szlak powstał w 2024 roku z inicjatywy LGD „Leśna Kraina Górnego Śląska”.

Długość: 31km
Początek: Lubliniec, granica z Sadowem
Koniec: Kalety

Przebieg szlaku:
Lubliniec – Sadów (1km) – Harbułtowice (5km) – Droniowice (7km) – Hadra (10km) – Cieszowa (13km) – Koszęcin (pałac: 18,5km; basen: 21km) – Kalety: Drutarnia (27km)

Data przejazdu: 25.08.2024

MAPA

Pobierz ślad trasy: GPX | KML | RAR

Przydał Ci się artykuł? Skorzystałeś z pliku GPX? Możesz za to podziękować stawiając mi kawę :)

blok reklamowy

OZNAKOWANIE

Szlak oznakowany jest kolorem zielonym, a rowerzystów prowadzą znaki typu R-1. Dodatkowo pojawiają się znaki z kilometrażem do kolejnych miejsc, a także tablice z mapą szlaków rowerowych Lublińca i LGD „Leśna Kraina Górnego Śląska”. Oznakowanie jest dobre i nie powinniście mieć większych problemów z nawigacją.

Niestety oznakowany kolorem zielonym szlak Czarno-Biały Śląsk łączy się z innym zielonym szlakiem rowerowym, który prowadzi do centrum Lublińca. Oczywiście to błąd, bo szlaki rowerowe o takim samym kolorze nie powinny się łączyć. Podobnie jest z Leśną Rajzą, która również oznakowana jest kolorem zielonym, ale na szczęście ma ona dopisek LR, więc nie powinno Was to zmylić. Oba te szlaki łączą się ze sobą w Kaletach.

Leśny odcinek między Sadowem a Harbułtowicami

DROGI I NAWIERZCHNIE

Szlak w zdecydowanej większości prowadzi po asfaltowych drogach publicznych. Stanowią one aż 77% całego szlaku i często są to długie, nudne proste. Drogi rowerowe to łącznie niecałe 2km. Pojawiają się one na początku szlaku w Sadowie, w Hadrze i Koszęcinie.

Są też odcinki terenowe – 17%. Całkiem dobre szutry pojawiają się w Koszęcinie: przy parku pałacowym i przy Leśnicy. Natomiast w Kaletach oprócz szutrów pojedziecie również po słabych, bo pełnych piachu drogach leśnych. To zdecydowanie najgorszy odcinek szlaku.

A gdzie najlepiej się jedzie? Dla mnie to urokliwa aleja lipowa między Harbułtowicami a Droniowicami.

Wydzielona infrastruktura rowerowa: 1,9km (6%)
– utwardzona: 1,9km
– nieutwardzona: 0km
Droga publiczna asfaltowa: 23,8km (77%)
Droga szutrowa: 3,5km (11%)
Droga gruntowa: 1,8km (6%)
Inna: 0km

Urokliwa droga między Harbułtowicami a Droniowicami

DOJAZD

Na szlak dostać się można pociągiem. Dworzec PKP w Lublińcu znajduje się 3km od początku trasy, a dworzec w Kaletach ok 3-4km od końcowego fragmentu szlaku. Po drodze mija się jeszcze dworzec w Koszęcinie, który jest bezpośrednio przy trasie.

Jeśli wolicie dojechać samochodem to można go zostawić przy kościele św. Józefa w Sadowie, przy basenie w Koszęcinie lub przy ostatniej kropce szlaku na leśnym parkingu.

CIEKAWE MIEJSCA

Przy szlaku oprócz niżej wymienionych atrakcji turystycznych zobaczyć można również spichlerz w Cieszowej, a w Koszęcinie romantyczną ruinę, wieżę ciśnień oraz basen.

PAŁAC W KOSZĘCINIE

Koszęcin to stara górnośląska wieś, o której pierwsze zapiski pochodzą z 1277 roku. Siedzibą właścicieli Koszęcina był z początku drewniany zamek, który spłonął na początku XVII wieku. W jego miejsce w 1609 roku Kochcicki rozpoczął budowę murowanego pałacu i zamku, a zakończył ją Filip von Rauthen. W 1805 roku posiadłość była własnością rodu Hohenlohe-Ingelfingen i to oni w 1829 roku rozpoczęli ostatnią przebudowę pałacu.

Pałac jest siedzibą Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny. Tutaj toczy się całe życie zespołu, w pałacowych salach odbywają się zajęcia artystyczne, koncerty kameralne i imprezy okolicznościowe. Na dziedzińcu znajduje się „ławeczka profesorska”, czyli pomnik profesora Stanisława Hadyny, założyciela zespołu i jego wieloletniego dyrektora.

Wokół pałacu rozpościera się wspaniały park założony w XIX wieku z wieloma pomnikami przyrody oraz malowniczym oczkiem wodnym z fontanną. W pobliżu znajduje się także wieża widokowa, z której za drobną opłatą można podziwiać krajobraz ziemi lublinieckiej.

DREWNIANE KOŚCIOŁY

Bezpośrednio przy szlaku znajduje się kościół pw. Świętej Trójcy w Koszęcinie. Zbudowany został w 1724 roku w miejscu poprzedniej świątyni z XVI wieku. Aktualny wystrój kościoła pochodzi z I połowy XVIII wieku. Wtedy postawiono ołtarze, które przyozdobiono starymi, pochodzącymi z wcześniejszego ołtarza tryptykowego figurami i obrazami.

Kościół Świętej Trójcy w Koszęcinie zbudowany jest z drewna, orientowany, konstrukcji zrębowej, na podmurowaniu z kamienia i cegły. Świątynię remontowano wiele razy, poprawiając zarówno dachy jak i wnętrze.

W Wsi Cieszowa, ok. 500 metrów od szlaku, znajduje się jeszcze inna drewniana świątynia, którą warto zobaczyć. Jest to kościół św. Marcina, który powstał w 1751 roku.

Oba kościoły znajdują się na Szlaku Architektury Drewnianej Województwa Śląskiego.

MIEJSCA ODPOCZYNKOWE

Jest ich bardzo dużo… zwłaszcza w drugiej części szlaku między Koszęcinem a Kaletami, gdzie w lasach znajdują się parkingi z miejscami i wiatami odpoczynkowymi. Poza tym wiaty odpoczynkowe są w Sadowie, Hadrze, Koszęcinie i na końcu szlaku w Kaletach. Łącznie naliczyłem 8 wiat ze stołem i ławkami oraz 3 miejsca odpoczynkowe bez zadaszenia.